Για την συγγραφή του παρόντος άρθρου, το έναυσμα δόθηκε από ένα μήνυμα του πατέρα μου για την παρακολούθηση ενός βίντεο που ανέβασε ο αγαπητός φίλος Γιώργος στο Facebook σχετικά με τη υγεία μας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Έστειλα, λοιπόν, στο Γιώργο ότι το να συνδέουμε τα γαλακτοκομικά με τον καρκίνο δεν έχει επιστημονική τεκμηρίωση. Εκείνος συνέχισε λέγοντάς μου «αδερφούλη το έγραψαν και οι εφημερίδες και συγκεκριμένα το πανεπιστημιακό αμερικανικό νοσοκομείο Johns Hopkins». Του απάντησα ότι όλο αυτό ξεκίνησε από ένα hoax ( αστικό θρύλο) το οποίο το ίδιο το HOPKINS διέψευσε.
Είναι σημαντικό να ελέγχουμε τις πηγές από τις οποίες παίρνουμε πληροφορίες για την εγκυρότητά τους και να είμαστε επιφυλακτικοί. Αν θυμάμαι καλά το 1999 που έχασε πολύς κόσμος τα χρήματα του στο χρηματιστήριο όλα τα ΜΜΕ παρότρυναν τους πολίτες να επενδύσουν με ασφάλεια (μήπως δικά τους ήταν..;;;;).
Ας κόψουμε λοιπόν την ηδονική κίνηση της χείρας και να τα βάλουμε όλα σε σειρά!
Για ποιο λόγο όμως όλες αυτές οι πληροφορίες βρίσκουν έδαφος και ισχύ στην καθημερινότητά μας;
Η λέξη κλειδί είναι ο φόβος !
Κάτι που διάβασα τελευταία και περιγράφει στοχευμένα την δύναμη που μπορεί να έχει ο φόβος είναι ένα απόσπασμα από το περιοδικό Wisdom σε ένα άρθρο με τίτλο “Living in the Age of Fear” ..ιν γκρίκ.. «Ζώντας στην εποχή το φόβου». Το απόσπασμα αναφέρει: «σε αυτές τις αβέβαιες εποχές, πως βρίσκεις εσωτερική ηρεμία και ειρήνη όταν με ύπουλο τρόπο ο φόβος προσπαθεί να σε συναντά σε κάθε στροφή για να καταλάβει την ζωή σου;”
Ο φόβος εκκολάπτεται εκεί που δεν υπάρχει γνώση.
Εδώ έρχεται και δένει η Αλληγορία του Σπηλαίου ( Πλάτωνος Πολιτεία Εν 11η ). Όσοι δεν τη γνωρίζετε εδώ. Κοντολογίς μιλάει για την επίδραση που ασκεί η παιδεία στην ανθρώπινη φύση. Σύμφωνα με την αλληγορία, κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται δέσμιοι σε μια σπηλιά έτσι ώστε να μην μπορούν να κουνήσουν κανένα μέλος του σώματος τους και να μπορούν να βλέπουν μόνο μπροστά σε ένα τοίχο της σπηλιάς πάνω από τον οποίο προβάλλονται σκιές. Επομένως, η μόνη πραγματικότητα/αλήθεια για τους “δεσμώτες” είναι οι σκιές που προβάλλονται στον τοίχο. Μου αρέσει που είπα κοντολογίς αλλά συνεχίζω. Ένας εκ των δεσμωτών καταφέρνει και απαλλάσσεται από τα δεσμά του και βγαίνει έξω από την σπηλιά. Δεν γυρίζει όμως να απελευθερώσει τους υπόλοιπους δεσμώτες καθώς φοβάται την αντίδραση τους. Φοβάται μήπως τον θεωρήσουν τρελό για όσα τους πει πως συμβαίνουν έξω από την σπηλιά.
Οι άνθρωποι άλλωστε δύσκολα εγκαταλείπουν την βολή τους.
Εν έτη 2022 αι ενώ υπάρχει άπλετη πληροφορία και μάλιστα με πρόσβαση από τον καναπέ μας επιλέγουμε πολλές φορές να παρακολουθούμε τις «σκιές» σαν γνήσιοι «δεσμώτες» του καναπέ και της συνήθειας. Παρακολουθούμε για το καρκινογόνο κόκκινο κρέας, για τα κατά συρροή εγκληματικά αυγά, την λευκή χημική σκόνη NaCl ( αλάτι) που σκοτώνει αθώους πολίτες, για την πρόκληση καρκίνου από το νερό, για τις βλαβερές επιπτώσεις του τσιγάρου, τον εωσφόρο αέρα, τα μολυσματικά υφάσματα, τα βλαβερά κινητά, το ανθρωποφάγο wi-fi, ακόμα και για την εν δυνάμει τυφλωτική αυτοϊκανοποίηση (δεν την γλιτώνω την τύφλωση).
Τι είναι όμως ο καρκίνος?
Ο καρκίνος αποτελεί μια νοσογόνο κατάσταση η οποία μπορεί να προσβάλει οποιοδήποτε μέρος του σώματος και χαρακτηρίζεται από την ανεξέλεγκτη παραγωγή επιθετικών κυττάρων τα οποία αναπτύσσονται πέρα από τα φυσιολογικά τους όρια και δύναται να εξαπλωθούν από το σημείο παραγωγής τους σε διάφορα όργανα του σώματος (μετάσταση).
Η βιβλιογραφία αναφέρει πως διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες και συνθήκες του τρόπου ζωής μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές των φυσιολογικών γονιδίων και μετατροπή τους σε γονίδια που επιτρέπουν την ανάπτυξη του καρκίνου.
Έχει υποστηριχθεί ότι πολλές γονιδιακές διαταραχές που οδηγούν στην εμφάνιση καρκίνου, είναι αποτέλεσμα του καπνίσματος, του λανθασμένου διαιτολογίου, της έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία του ηλίου ή της έκθεσης σε καρκινογόνους παράγοντες στους χώρους εργασίας και στο περιβάλλον.
Σχετικά με τον πανικό για το επεξεργασμένο κρέας και την διατροφή θα σας παραπέμψω στο άρθρο του διαιτολόγου/διατροφολόγου Ανδρέα Ζουρδού «Τελικά θα πάθουμε καρκίνο από αυτά που τρώμε;». Διαβάζοντας το θα σας λυθούν αρκετές απορίες και θα χαθεί η παραπληροφόρηση. Επίσης, μπορείτε να βρείτε πολλές πληροφορίες για το άτιμο το κόκκινο κρέας στο άρθρο του Dr.Kamal Patel, ερευνητή στη διατροφή, «Scientists just found that red meat causes cancer…or did they?» . Μπορείτε να αντλήσετε αρκετές πληροφορίες και πάνω από όλα επιστημονικά τεκμηριωμένες.
Όπως, πολύ εύστοχα, αναφέρει ο Dr. Patel, για να μπορέσει κάποιος να καταλάβει τι συμβαίνει πρέπει πρώτα να καταλάβει την επιστήμη του κόκκινου κρέατος. Πολλά έχουν χαρακτηριστεί ως καρκινογόνα, όπως για παράδειγμα, το αλκοόλ ή/και τα υγιεινά ελιξίρια (π.χ. αλόη). Όλα έχουν να κάνουν με τις ποσότητες/δόσεις που συμπληρώνουν την διατροφή μας. Όλα στην ζωή είναι σαν το μαχαίρι -μπορείς να σκοτώσεις και μπορείς να κόψεις μια φέτα ψωμί (συγνώμη για τον σύνθετο υδατάνθρακα..αχαχαχ). Τι πρέπει να κάνουμε δηλαδή να σταματήσουμε τα μαχαίρια ή να προσέξουμε τον τρόπο χρήσης τους;
Ο Ανδρέας Ζουρδός στο άρθρο «Όχι δεν είμαστε ότι τρώμε» αναφέρει «..συμπερασματικά το μυαλό μας ψάχνει μονοδιάστατους μηχανισμούς κατανόησης της πραγματικότητας. Φυσικά, αυτό είναι θεμιτό για τον περισσότερο κόσμο που αρέσκετε να ζει σε ψευδαισθήσεις και να δημιουργεί ‘Βάρβαρους’ εκεί που δεν υπάρχουν. Η μαγική λύση σε ζητήματα που εξαρτώνται από την ανθρώπινη συμπεριφορά, όπως η διατροφή δεν υπάρχει και συνήθως τα πράγματα δεν είναι μόνο άσπρα ή μαύρα..»
Αφήστε λοιπόν τους τσαρλατάνους που παίζουν με τις ζωές σας. Με τον εν λόγω κύριο να αραδιάζει τόσες αρλούμπες όπως ότι η καζεΐνη (περίπου 80% της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη του γάλακτος αποτελείται από καζεΐνη) χρησιμοποιείτε για να φτιάχνονται κόλες άρα για αυτό το λόγω είναι βλαβερό (γουάου) και για αυτό τα βρέφη παθαίνουν κολικό (φσσσσσστ μποινγκ!!!). Ωραία και το ξύδι χρησιμοποιείται για καθαριστικό, και για να μην το τραβήξω πολλές τροφές χρησιμοποιούνται και για άλλες χρήσεις. Ε και?
Όσο αφορά του κολικούς το μωρού οι αιτίες είναι άγνωστες, αλλά μια σειρά από θεωρίες έχουν προταθεί. Αυτές περιλαμβάνουν δυσπεψία , παγιδευμένο αέρα, ή μια προσωρινή ευαισθησία του εντέρου σε ορισμένες πρωτεΐνες και σάκχαρα που βρίσκονται στο μητρικό γάλα. Πείτε χαιρετίσματα στον κύριο.
Να είναι καλά ο Παστέρ, ο Φλέμινγκ, ο Παπανικολάου και πάρα πολλοί άλλοι που βασιστήκαν στην επιστήμη και με τις ανακαλύψεις τους έχουν σώσει και συνεχίζουν να σώζουν εκατομμύρια κόσμο από θάνατο. Μια ενδιαφέρουσα έρευνα των τελευταίων ετών είναι αυτή του Dr. Γιάννη Ιωαννίδη ο οποίος για λογαριασμό του ογκολογικού τμήματος της ιατρικής σχολής του Harvard, εξέτασε την επιδημιολογία 50 συνηθισμένων τροφών και λιγότερο συνηθισμένων συστατικών, για το αν συσχετίζονται με την πιθανότητα να νοσήσει ένας άνθρωπος από καρκίνο. “Is everything we eat associated with cancer? A systematic cookbook review.” ( Jonathan D Schoenfeld and John PA Ioannidis 2013).
Οπότε εσείς από πού θα αντλήσετε πληροφορίες;
Πόσο γελοίο είναι όταν κάποιος για να πάρει αυτοκίνητο αγοράζει όλα τα περιοδικά, ψάχνει, ρωτά τους πιο ειδικούς και κάνει έρευνα συστηματική με τόσες παραμέτρους(!) που θα μπορούσε ακόμη και να την δημοσιεύσει. Ενώ όταν πρόκειται για το μοναδικό «όχημα» που πραγματικά θα τον συντροφεύει μέχρι τα βαθιά γεράματα δεν πολύ ασχολείται, και ακούει τον καθένα.
Κλείνοντας, αυτό που θέλω να τονίσω είναι:
Mήπως ο τρόπος που σκεφτόμαστε είναι καρκινογόνος;
Μήπως τελικά ο φόβος του θανάτου είναι πιο έντονος από το να βρούμε την δύναμη να ζήσουμε?
Ο θάνατος είναι το μόνο δεδομένο κανείς δεν γλιτώνει. Το θέμα είναι να μην είμαστε ήδη «νεκροί» εν ζωή. Πάντα θα ψάχνει μια σκιά να ακολουθεί αυτός που δεν βρίσκει το γιατί του. Εγώ χαίρομαι αυτόν που την ζει και δεν του φτάνει..
«Τους ανθρώπους ταράζουν όχι οι καταστάσεις που περνούν, αλλά οι ιδέες που έχουν γι’ αυτές. Ο θάνατος δεν είναι κάτι φοβερό, γιατί τότε θα ήταν και για το Σωκράτη. Το θάνατο τον κάνει φοβερό η ιδέα ότι είναι φοβερός.»
ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ (Εγχειρίδιο,V).
” Ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα, οίον ο θάνατος ουδέν δεινόν, επεί Σωκράτη αν εφαίνετο• αλλά το δόγμα το περί του θανάτου διότι δεινόν, εκείνο το δεινόν έστιν. ”
Πηγές
Ioannidis JPA (2005) Why Most Published Research Findings Are False. PLoS Med 2(8): e124. doi:10.1371/journal.pmed.0020124
http://lifecyclethree.org/articles/2003-03_04_Freedom_from_Fear.shtml
http://metavolismos.com/?p=4879
http://metavolismos.com/?p=769
http://www.who.int/cancer/en/
http://ajcn.nutrition.org/content/97/1/127.long
